Verbinding met mijn vrije kind

Omdat het derde jaar door Corona over zo’n lange periode verspreid was vind ik het eerlijk gezegd wel moeilijk om de verschillende modules uit elkaar te houden. Maar de eerste module staat mij nog goed bij. Over angst en schaamte (vermijding boven en onder) en hoe dat het vrije kind tegenhoudt. En over de wagenmenner met de teugels links en rechts, alleen dan is er balans : hello darkness my old friend. Ik heb geleerd juist het stuk dat ik niet wil zien te omarmen. De donkerte geeft mij ook menselijkheid. Ik heb daarnaast geleerd hoe ik verbinding kan maken met mijn vrije kind, los van schaamte en angst. Het was fijn om met de groep samen te zijn in Havelte. Thuiskomen en leren in een veilige en warme omgeving, waar alles er mag zijn.

Wat een zelfliefde en liefde voor elkaar. Wat fijn om mij te manifesteren, mijn verhaal van mijn huis en mijn reis te delen en anderen mee te nemen naar hun huis. Ik ervaar mijn bezielend leiderschap. Van doen naar zijn en ik voel mijn tugent.

Ik ben milder voor mijzelf. Ik besef dat alles er mag zijn. Ik omarm mijzelf met alles wat er is. Ik sta meer stil bij mijn behoeftes en besef dat ik niet alles alleen hoef te dragen, en mag aangeven wat ik nodig heb. Ik doe en laat dingen bewuster. Sta vaker stil, draai vaker om, doe meer vanuit mijn vrije wil en lach om mijzelf als ik zie dat ik in een oud patroon ben gestapt.

Nynke